Wat deed Stefan in 2008

Dit bericht had ik op 23 april op de weblog geplaatst, maar op 1 of andere manier waren de foto’s verdwenen, dus heb ik het nog maar een keer opnieuw eropgezet…

________________________________________________________________

Ja je leest het goed!

Ik ging vandaag tussen de middag naar de kapper toe en ik had me al een paar keer voorgenomen om mijn haar een keer te laten knippen bij “Stefan”, de meest beroemde Australische kapper en een van de rijkste mannen van het land. Hij heeft een enorme kappersketen opgezet en daar heeft ie blijkbaar gigantisch veel geld mee verdiend. En bij die kapper hadden ze deze visite kaartjes liggen: Denk dat ik maar een paar meer moet gaan halen en deze uit ga delen als ik op stap ga de volgende keer…

Verder gaat het wel goed hier. Op het werk ben ik op dit moment een beetje zoekende naar structuur in mijn nieuwe rol en een nieuw project wat nog een beetje op gang moet komen. Maar dat komt vast ook wel weer goed. Het project duurt als het goed is tot en met Augustus en op 1 september moet er getest gaan worden. Dus het leek me wel een goed idee om een leuke trip te plannen voor daarna. Een duikclub hier in de buurt organiseert een duikvakantie naar Tonga eind September en daar heb ik deze week bij geboekt!!! Dat betekent dat deze jongen van 22 september t/m 29 september naar Tonga gaat om daar te duiken en te snorkelen met walvissen! Dat is 1 van de weinige plekken op de wereld waar dat mogelijk is… lijkt me geweldig om die reusachtige beesten onder wat er te zien!!! En voor wie niet weet waar Tonga ligt:

Afgelopen weekend ben ik bij Jackie op bezoek geweest in Lamington National park waar zij sinds een aantal maanden werkt. Zaterdag was het koud en nat, dus hebben we niet zoveel gedaan. Wel hebben we op zaterdagavond nog een wandeling naar een plek met glowworms gemaakt. Maar op zondagmorgen was het weer prachtig, dus hebben we een mooie wandeling gemaakt naar een aantal watervallen: Binnenkort terug voor meer!!! En ja Anny, als jij hier in November bent kunnen we daar ook gaan wandelen… leuk!

Morgenavond ga ik met Danielle naar Melbourne. Ik ken haar van het werk en ze woont in Melbourne. Daar gaan we een weekje van de meest Europeese stad van Australie genieten! En van de hagel die ze voorspellen dit weekend… dus waarschijnlijk vaak wijntjes drinken in de kroegen daar!

Hier nog een fotooke van twee weekenden geleden met Cesar, Jorgen en Alhay: Jullie veel plezier met koninginnedag wat ik dit jaar ga missen! Ik zal dur inne op onze Bea drinken hier!

Proost!

Jaja, donderdag en vrijdag staan weer in het teken van “Safety First”! Dan ga ik namelijk op kosten van Rio Tinto naar een EHBO cursus. Allemaal om de veiligheid op het werk te waarborgen natuurlijk. Ik heb er wel zin in moet ik zeggen… niet verkeerd om een paar dagen van kantoor weg te zijn en een cursus die nooit weg is.

Dus ik heb eigenlijk al een beetje weekend gevoel op deze woensdagavond.

Afgelopen weekend was weer erg fijn. Samen met Jorgen, Alhay en Cezar naar North Stradbroke. Bodyboards en duikspullen op donderdagavond ingepakt en op vrijdagmorgen mee naar het werk genomen om na het werk meteen naar de ferry te kunnen rijden. Dus om zeven uur zaten we op de ferry naar het eiland en rond half negen waren we in ons huis. Was een prima lokatie bleek op zaterdagochtend… dit was het uitzicht vanaf het balkon: Zaterdag en zondagochtend zijn we voor het ontbijt met het bodyboard in de hand eerst naar het strand gelopen. Na een uurtje in de golven geboard te hebben een kleine wandeling over het strand en een stukje gezwommen te hebben zijn we gaan ontbijten in het locale cafe. En daarna twee duiken met de lokale dorpsgek, Ken die een boot heeft waarmee hij duikers rondvaart op het water. Niet de allerbeste organisatie, maar wel goedkoop en hij brengt je naar duikplekken toe waar je maar wilt. En met zijn oude landrover was dat een hele onderneming.

De duiken waren weer prima. Het mata ray seizoen is nog niet over, want die waren weer van de partij. Ook een paar Eagle Rays gezien die wat minder vaak te zien zijn omdat ze een stuk schuwer zijn. Maar ook hiervan heb ik een mooi plaatje kunnen schieten:

North Stradbroke blijft een fijne plek om naar toe te gaan, maar komend weekend staat Lamington National Park op het programma. Daar ga ik Jackie opzoeken die sonds een aantal maanden bij O’Reillys werkt in dit park. Het plan is om een aantal wandelingen te gaan maken. Na al het duiken van de afgelopen weken heb ik daar veel zin in! Mooie afwisseling.

Tot gauw weer!

Ik weet eigenlijk niet of ik deze foto’s wel openbaar moet maken… het zal wel weer tegen me gebruikt worden, maar oke… ik stel me wel weer weerbaar op! 😉

Foto van de internationale delegatie (Jorgen uit Denmarken, Stefan uit Nederland, Alhay uit Mexico en Yoko Ono uit Japan) samen met de locals:

Carnaval in Papua Nieuw Guinea… o nee, onze Japanse duikbuddy had haar 200e duik gemaakt en dat moest gevierd worden:

Ja, het begint een beetje herfst te worden hier. Voor het eerst sinds ik in dit apartement woon hebben we ‘s avonds de schuifdeuren dicht. Jammer, want dat is heerlijk in dit apartement: twee zijden van de woonkamer zijn helemaal te openen met schuifdeuren naar het balkon. Maar het wordt ‘s avonds een beetje te fris daarvoor. De herfst heeft zijn intrede gemaakt: het koelt ‘s nachts af tot zo’n 15 graden.

Voor de rest is er weinig te merken van de herfst, want de bladeren blijven hier in Queensland gewoon het hele jaar groen aan de bomen. Maar over twee weken ga ik drie dagen naar Melbourne, wat een stuk zuidelijker ligt. Daar vallen de bladeren van de bomen, dus als het goed is kan ik daar van de herfstkleuren en geuren genieten. Ben benieuwd naar Melbourne! De meeste mensen hebben er erge goede verhalen. Het enige wat men er minder aan vind is het klimaat daar, een stuk kouder dan hier in Brisbane.

Ookal begint het wat koeler te worden, voor het weekend wordt lekker weer voorspeld: zonnig, 27 graden overdag, 15 graden in de nacht. En niet te veel wind en golven, dus weer ideaal om te gaan duiken. Dus morgen na het werk ga ik met drie andere collega’s linea recta naar de ferry en weer op naar North Stradbroke island. Daar hebben we een huis gehuurd en gaan we iedere dag twee duiken maken. Verder gaan de bodyboards mee om wat in de surf te peddelen. Weer goede vooruitzichten dus!

Ik wordt erg (positief) beinvloed door Jorgen en Alhay, twee collega’s die volgens mij elk weekend op pad gaan. Ik dacht dat ik erg ondernemend was en vaak op vakantie ging, maar deze twee kunnen er ook wat van… tja, en ik ben makkelijk over te halen om mee te gaan, dus dat doen ze dan ook vaak. Niet erg!

Gisteren zijn we met een flinke groep collega’s naar the BBC (Belgium Beer Cafe) gegaan om afscheid te nemen van Claus: 2 meter Duitse humor! Was een prima avond afgesloten met een grote pan mossels. Heerlijk.

Hopelijk begint het bij jullie nu een beetje lente worden eindelijk…

Tot binnenkort weer!

Dag luitjes,

Ik heb foto’s van de vakantie in PNG op mijn website gezet. Foto’s waar ikzelf op sta moet ik nog steeds krijgen van Jorgen, dus dat duurt nog even.

http://stefanbeekman.com/images/Albums/2008_03_PNG_SealifeAlbum/index.html
http://stefanbeekman.com/images/Albums/2008_03_PNG_CoralsAlbum/index.html
http://stefanbeekman.com/images/Albums/2008_03_PNG_LandAlbum/index.html

Verder ben ik vandaag niet zo spraakzaam, vanwege een hardnekkige kater. Het is pas de eerste keer dit jaar gelukkig.

Ik kwam deze foto nog tegen die Jorgen van me heeft gemaakt tijdens een van de duiken op North Stradbroke island. Stefan en een leopard shark… dat wilde ik even met jullie delen

O ja, en ik heb een ticket geboekt om over drie weken een lang weekend naar Melbourne te gaan. Ok skon!

Wat een heerlijke week weer. Na heerlijk uitgerust te zijn na de vakantie was deze week een soort wervelwind. Zo snel was ie voorbij.

Op het werk was het redelijk rustig gelukkig. Dat kwam omdat het werk van het vorig project echt ten einde was en het nieuwe project nog niet helemaal van de grond is. En ik heb dankbaar gebruik gemaakt van de relatieve rust voordat het geweld op het werk weer los gaat barsten. De komende week gaat het echt beginnen.

Naast het werk was er vanalles te doen afgelopen week. Nadat we maandag van PNG waren terug gekomen ben ik dinsdag gaan squashen met James. Woensdagavond ben ik gaan uiteten met Danielle in een heel mooi restaurant aan het water. Het was een heerlijk warme avond dus we hebben lekker buitengezeten met uitzicht op de rivier en de wolkenkrabbers van Brisbane, prachtig. Donderdagavond was ik door Melanie en David uitgenodigd voor een BBQ in een park in Brisbane. Ze hadden namelijk een vriend (Rob) uit Belgie op bezoek. Ze hadden voor hem gewerkt toen ze in Belgie en Nederland woonden en ik heb twee jaar geleden met Rob en zijn partner Ingmar een paar gesprekken gehad om eventueel voor hen te komen werken. Dus het was heel leuk om hem hier te treffen.

Vrijdagavond hebben we met het werk beachvolleybal gespeeld als onderdeel van een aantal sportevenementen onder het mom van teambonding… We hebben een aantal keer tussen de middag in een park geoefend en dat was te merken, want we hadden alletwee de wedstrijden gewonnen. Waren twee prima potjes!

Zaterdag ben ik met Jorgen en Alhay (waar ik ook mee naar PNG ben gegaan) een dagje op en neer gegaan naar North Stradbroke Island om te duiken. Dat begint zo langzamerhand de vaste duikplek hier te worden. En wat voor een duiplek! We hebben twee lange duiken van een uur gemaakt met de hele tijd Manta roggen om ons heen. En daarnaast ook nog bullrays, leopard sharks, shovelnose sharks, een verdwaalde eagle ray en een hoop meer. Van dit spul dus: Heel dichtbij: Helaas kwamen deze leopard sharks deze keer niet zo heel dichtbij:

Vandaag, zondag heb ik wat uitgeslapen, wat kleren en andere spulletjes gekocht in de stad en zojuist hebben we een BBQ gehad om afscheid te nemen van Christine. Dat is 1 van de huisgenootjes, ze gaat voor 4 maanden naar Japan toe.

En nu is het bedtijd!

HOLA!!!

De trip naar Papual Nieuw Guinea was echt genieten. Het was een heerlijk ontspannende vakantie. Iets te kort natuurlijk, maar lang genoeg om echt even een vakantiegevoel te krijgen… Op woensdagochtend kwamen Jorgen en Alhay me thuis om 5 uur ophalen en 15 minuten later hadden we de auto al geparkeerd op het vliegveld. Ik ben sinds ik hier in Brisbane woon meestal erg vroeg op ’s morgens, maar half vijf was toch iets te veel van het goede! Ik had volgens mij voor de eerste keer weer het gevoel wat je in Nederland in de winter hebt als je in het donker moet opstaan…. iets wat hier in Bisbane niet vaak gebeurt omdat de zon zo rond half zes opkomt. Ik moest dus even aan het kikkerlandje denken! Na een vlotte checkin konden we ook meteen al door de douane en hadden we dus ruim de tijd om rustig een koppie koffie en een ontbijtje te doen. Na 15 minuten vertraging (blijkbaar wacht Airlines PNG op passagiers die wat te laat zijn, dat onthouden we voor de volgende keer!) stegen we om 7:50 uur op en werden we nog getrakteerd op een paar cirkels boven Brisbane en de kronkelende rivier die de stad zijn charme geeft. Drie uurtjes (en een ontbijtje, krantje, paar koffies en wat onderwater fotoboeken) later landden we in Port Moresby, de hoofdstad van Papua Nieuw Guinea. Het toeristenvisum wat bij aankomst aangeschaft dient te worden kon alleen contant betaald worden, met de lokale munt, de Kina. Gelukkig was een geldautomaat vlug gevonden en konden we onze paspoorten terugkopen, want die hadden ze achtergehouden… De chauffeur van het Loloata Resort waar we zouden verblijven stond ons netjes op te wachten in de ontvangsthal, dus we konden meteen instappen en op weg naar Loloata island. Althans dat dachten we, maar we moesten eerst nog een paar andere gasten ophalen in de stad. Dus we kregen meteen wat van Port Moresby te zien, iets waar je niet echt vrolijk van wordt. Het is echt heel armoedig en blijkbaar behoorlijk gevaarlijk! De deuren van ons busje werden dan ook zorgvuldig van binnenuit op slot gedaan. En toen we even later een lekke band hadden die verwisseld moest worden, werd dat niet langs de kant van de weg gedaan. De bus werd eerst bij het eerste beste bedrijf met bewaking achter een afgesloten hek geparkeerd en pas daarna ging men het wiel verwisselen. Met een werkeloosheidspercentage van 40% is het in Port Moresby niet ongewoon om overvallen te worden… opletten geblazen dus!

Maar aangezien zo’n duiktrip als deze helemaal van te voren is geregeld is er weinig gevaarlijks aan. Afgezien natuurlijk van wat giftige beesten onderwater waar je voor moet oppassen…. haha. Nadat de band verwisseld was konden we onze trip vervolgen en duurde het niet lang voor we bij de kleine aanlegsteiger aankwamen van waar met een bootje naar Loloata (wat een heerlijk naam is dat toch!!!) werden gebracht, wat maar zo’n 15 minuten varen was. Na wat kleine vertragingen waren we uiteindelijk rond half 1 ’s middags op het eiland, dus mooi op tijd voor de duikboot van 14:00. Na een korte lunch stonden we dus al onze duikspullen klaar te maken voor onze eerste duik in PNG! En die eerste duik viel een beetje tegen, vanwege het slechte zicht dat we hadden. Ook moest ik behoorlijk wennen aan de redelijk grote camera die ik mee moest sleuren onder water… Maar naarmate de dagen vorderden werden de duiken en het zicht beter en leerde ik ook mijn niewe onderwater camera beter kennen. Dus ik denk dat ik best wel een paar aardige foto’s heb gemaakt van al het vreemds onderwater. Zoals deze “Thorny Devil Stinger”: Of deze garnaal die op de rug van een heel kleurrijke nudibranch aan het meeliften is: Iets dichterbij:

De komende dagen zagen er als volgt uit. Rond zeven uur opstaan, ramen en deuren open om te genieten van het uitzicht op het water:

Vanuit de bungalow aan het water:
Daarna ontbijt en om acht uur vertrok elke dag de eerste boot om twee duiken in de omgeving te maken. Rond 12 uur of half 1 waren we dan meestal terug voor de lunch en om 2 uur gingen we weer de boot op voor een derde duik. Na die duik werd er of nog wat gesnorkeld, wat geluierd of een borrel gedronken. Om 6 uur werden er wat hapjes geserveerd en om 7 uur was het avondeten klaar wat elke dag en echte tractatie was. Een mooie combinatie van westers eten en lokale producten. En dat met een lekkere fles wijn was iedere dag een mooi einde van een heerlijke duikdag. Zeker met een zonsondergang als deze:En deze: Zoals je wel zult begrijpen vlogen de dagen voorbij met zo’n vol, maar toch ontspannend programma.

Aangezien dat Dick, een Australier die 30 jaar geleden in PNG is blijven hangen, veel locals aan het werk heeft en omdat de bungalows waar je in slaapt erg basic zijn heb je echt het gevoel dat je in een heel andere wereld bent (lees: PNG) bent, iets wat je bijna zou vergeten als je er elke dag zo goed voor je gezorgd wordt en zoveel tijd onder water doorbrengt. Iets wat ik trouwens 1 van de enige nadelen van zo’n duikvakantie vind: je ziet niet zoveel van het land zelf. Maar op Loloata island had ik echt het gevoel in een heel ander land te zijn. Het eiland was overigens ieniemienie en het resort was het enige daar. Dus iets anders dan snorkelen, duiken en kayakken valt er ook echt niet te doen.

Zondagmiddag was de laatste duik, aangezien je ongeveer 24 uur voor je vlucht de laatste duik kan maken. Maandagochtend hebben we dus nog wat kunnen luieren en toen was het weer inpakken geblazen. Alle duikuitrusting had mooi kunnen drogen op de veranda van onze hutjes. En om kwart voor twaalf stapten we weer het kleine bootje in om afscheid te nemen van Loloata. En ongelooflijk maar waar: 6 uur later (!!!) stond ik alweer thuis voor de deur. Fantastisch dat van deur tot deur maar 6 uur is van Brisbane naar een kleine eiland in Papua Nieuw Guinea.

Binnenkort wat foto’s van mezelf. En ook een webalbum met wat meer foto’s van PNG.

In plaats van een rustig zondagavondje werd het een zondagavondje uit… onverwachts! Gisteren belden twee collega’s of ik mee wilde gaan naar een concert van Jack Johnson… En aangezien ik dat altijd wel leuke muziek vind was ik daar wel voor te vinden natuurlijk (geen verrassing )…

En deze surfdude was helemaal in zijn element in surfland Australie. Ookal vind ik het heerlijke muziek voor thuis om wat te relaxen, ik had wel mijn bedenkingen om hem te zien spelen voor 10.000 man. Maar het was ongelooflijk goed wat hij met zijn akoustische gitaar voor elkaar boxte. Stond als een huis. En het was buiten op een grasveld, dus dat was heerlijk genieten op zondagavond onder de sterrenhemel. Slippertjes, biertje in de hand, prima!

Fijn paasweekend iedereen!