Wat deed Stefan in 2008

Hallo dan!

Nog twee dagen werken en dan ga ik lekker 5 dagen duiken in PNG (Papua New Guinea). Afgelopen maandag heb ik de onderwaterbehuizing voor mijn fotocamera en de externe flitser binnengekregen via de mail. Daar heb ik gisteren wat mee zitten oefenen in het zwembad en het werkt allemaal naar behoren. Verder nog wat kleine dingen gekocht bij de lokale duikshop dus ik ben er helemaal klaar voor.

Afgelopen week was een drukke en bewogen week, maar zeer goed. Overdag op het werk was het interessant omdat ik een aantal meetings heb gehad om het nieuwe project waar ik aan ga werken te bespreken. Beetje bij beetje moeten de eisen en het doel van het project duidelijk gaan worden. Het is een pilot project waarin allerlei systemen op de verschillende minsites aan elkaar worden gekoppeld om zodoende de informatie bij elkaar te brengen. Doel daarvan is om de business unit van Rio Tinto die steenkool uit de grond graaft efficienter te laten werken. Als het project slaagt dan gaan ze het systeem uitrollen naar alle koolsites van Rio Tinto.

In de avonden was het ook een prima week. Maandag squash gespeelt met James, die inmiddels mijn vaste squashmate is. Dinsdagavond met Danni (Danielle) naar de film en uiteten geweest. Woensdagavond heb ik tot laat gewerkt om het vorige project af te kunnen ronden. Donderdagavond zijn we naar een paar bandjes gaan kijken onder het genot van een hapje en een drankje… super gezellig. En vrijdagavond was ik behoorlijk moe en heb ik thuis met de flatmates wat wijntjes gedronken. Zaterdagavond was ik door mijn flatmates uitgenodigd om bij vrienden van hun te gaan eten. Het thema was Mexico: Zij zouden het eten maken en wij zouden voor de Tequilla, Corona’s en limoenen zorgen. Dat was een heel gezellig avondje geworden, lekker buiten op de veranda wat eten, drinken, ouwehoeren met een goed muziekje op de achtergrond. Het waren allemaal muziekliefhebbers net als ik, dus iedereen zat wel zo’n beetje op dezelfde golflengte. Goei volk dus.

Vandaag, zondag, ga ik mijn duikspullen voor komende week wat organiseren en nog wat voor het werk voorbereiden. Verder nog wat baantjes trekken en dan hou ik het verder vandaag wel voor gezien denk ik.

Het volgende berichtje zal na pasen worden met vast en zeker goede verhalen over het duiken in PNG.

Salut!

Tijd voor weer een berichtje van down under.

Maar heb eigenlijk geen idee waar ik moet beginnen. Laat ik maar met het werk beginnen… Het project waar ik de afgelopen 6 maanden aan heb gewerkt loopt nu toch echt (eindelijk) ten einde. Na wat tegenslagen en ongeplande werkzaamheden ziet het er naar uit dat we het met Pasen op kunnen leveren. Dat betekent dat wij een systeem hebben opgeleverd waarmee Rio Tinto beter inzicht krijgt in wat ze wereldwijd aan kosten maken aan zogenaamde Heavy Mobile Equipment (HME), oftewel de grote kranen, bulldozers, draglines (geen idee hoe ik dat moet vertalen)…. de huizenhoge bewegende machines. Van dit spul:Sommigen zijn blijkbaar zo groot als de Sydney Opera House en het duurt bijna twee jaar om die machines in elkaar te zetten op een mine site. Naast een beter inzicht in de kosten kan Rio Tinto dan ook geld gaan terugvorderen van de leveranciers (Komatsu, Caterpillar, Hitachi, etc) omdat die bij de aanschaf van de machines garanties afgeeft over hoeveel ze aan onderhoud gaan kosten. Alles wat Rio Tinto meer uitgeeft krijgen ze terug en tot op heden hebben ze zelden iets terug kunnen vragen omdat ze geen idee hebben wat er precies wordt uitgegeven. Ze verwachten in 5 jaar tijd zo’n 75 miljoen dollar te kunnen terugvorderen. Daarmee worden de 800 dagen die wij er in totaal aan hebben gewerkt verantwoord…

Het harde werken van deze Flying Dutchman is de heren op onze afdeling opgevallen en ze hebben gevraagd of ik een ander team wil gaan werken en daar een klein teampje wil gaan aansturen. Dat betekent dat ik verantwoordelijk wordt voor de tijdige afronding van projecten, plannen van werk, aansturen van een paar mensen en voortgangsbewaking. Best spannend, maar heb er wel heel veel zin in. Ook de projecten zijn op datawarehouse gebied weer zeer interessant met nieuwe technologie die gebruikt gaat worden om nieuwe systemen te integreren in de datawarehouse en realtime reporting te kunnen doen (misschien zijn er een aantal mensen die dit lezen die het ook echt begrijpen…haha).

Verder heeft deze jongen heel veel zin om te gaan duiken in Papua Nieuw Guinea over anderhalve week. Als het goed is komt maandag mijn onderwaterbehuizing en flitsers binnen zodat ik nog mooiere onderwater foto’s kan gaan maken. Over foto’s gesproken, ik heb trouwens twee kleine compilaties gemaakt en op de website gezet voor de geinteresseerden:
http://www.stefanbeekman.com/images/Albums/2008_Compilation_Animals/index.html
http://www.stefanbeekman.com/images/Albums/2008_Compilation_Australia/index.html

Ik ben twee weken geleden weer naar Byron Bay geweest met Inge (ex-collegaatje van LogicaCMG) waar we wat gewandeld hebben, heerlijk zijn gaan uiteten en aan het strand heb gelegen. Ik heb een bodyboard gekocht en wat vinnen om wat in en op de golven te kunnen surfen. Met een bodyboard gaat dat een stuk makkelijker dan met een surfboard, omdat je op een bodyboard gewoon blijft liggen. Het is alleen een kwestie van op tijd de golf meepikken, maar dat is een stuk makkelijker omdat je vinnen aan je voeten hebt waarmee je flink kan peddelen.

En natuurlijk zo Stefan Stefan niet zijn als ie niet nog een leuke band heeft gezien…. Ben donderdagavond naar Beirut gaan kijken (Jantje Wijlaars, nog bedankt voor de tip!!!) wat echt ge-wel-dig was. Ik zag dat ze ook op Werchter spelen, dus ga vooral kijken mensen! Wat een goede muzikanten en een heerlijke muziek die ze maken… een bij elkaar geraapt zooitje wat niet als een zooitje klinkt maar als een groot feest! Vrijdagavond zijn we na het werk naar het museum voor de moderne kunsten gegaan hier in Brisbane. Daar is tot het einde van de maand een expositie van het werk van Andy Warhol en op vrijdagavond wordt het nog wat aangekleed met goede muziek. Dus na wat rondgeken te hebben konden we onder het genot van een wijntje nog naar een goede band kijken ook nog. Dat was een goede combinatie!
Daarna zijn we in West-End, wat een hele leuke multiculti wijk is, wat gaan eten en hebben we nog twee bandjes gezien. Een goed begin van het weekend dus!

Voor de muziekliefhebbers wil ik nog even melden dat ik kaartjes heb gekocht voor The Jesus and Mary Chain op 1 april. Een oude herrieband uit eind jaren tachtig, begin negentig die het licht weer hebben gezien. En volgende week speelt Buffalo Tom, over oude rockers gesproken… ook hier valt het niet mee om alles mee te maken… maar wees gerust mensen…. ik doe mijn best!!!!! 😉

Hier hou ik het weer even bij, het is zondagochtend en ik ga zometeen met een vriendinneke wat ontbijten/lunchen in de stad en daarna kayakken op de Brisbane river, althans dat is de bedoeling. En dan maandag weer aan de slag om het huidige project goed af te ronden en me langzamerhand voor te bereiden op mijn nieuwe rol en nieuwe project.

HOUDOE!

Paaseieren???

Ja, deze jongen gaat paaseieren zoeken in Papua Nieuw Guinea!!!! Heb vanmorgen ticket geboekt naar PNG voor een (heel) lang paasweekend. Woensdagmorgen heen en maandagmiddag weer terug. Een collega vroeg of ik meeging en aangezien ik me al voor had genomen om zolang ik in Brisbane woon ga proberen zoveel mogelijk van de regio te zien hoefde ik daar niet lang over na te denken.

Vanuit Brisbane zijn er directe vluchten naar Port Moresby, de hoofdstad van PNG. Het is ongeveer drie uur vliegen en dan nog een uurtje met een bus en een korte boottocht voordat we op Loloata zijn, een klein eilandje gericht op duiken: http://www.loloata.com/

Enige nadeel is dat ik niet naar een concert kan waar ik kaartjes voor had gekocht en heel graag naar toe wilde gaan, namelijk van Wilco hier in Brisbane… maar ja, deze kans kon ik niet laten gaan. Als iemand de kaartjes van me wil overnemen, laat maar even weten! haha

Ik ga met Jorgen (collega) naar PNG die inmiddels behoorlijk bedreven is in onderwater fotografie en al enkele prijzen heeft gewonnen met zijn foto’s. Dus naast een fijne relaxte duikvakantie ga ik er waarschijnlijk ook nog wel wat van leren op het gebied van onderwater fotografie. Moet ik alleen zorgen dat ik voor die tijd de onderwater behuizing voor mijn nieuwe camera binnen heb. Vandaag was de camera die ik besteld had binnen, dus ik kan weer foto’s maken. Ben er nog niet uit wat ik ga doen met de onderwaterbehuizing, maar ik ga denk ik een stapje hoger en een uitrusting van IkeLite (voor de kenners) aanschaffen met een externe flitser, dus als het goed is wordt het resultaat dan ook weer een beetje beter… hopelijk. We zullen zien!

Deze week was alles onder controle op het werk, geen al te lange dagen gewerkt. En ben dinsdag met Jackie naar een concert van Interpol geweest. Het optreden was prima, maar de zaal was shit. Veel te groot en niet echt gezellig… ik het inmiddels wel mijn favoriete concertzaaltjes gevonden, The Tivoli, The Troubadour en The Zoo.

Afgelopen weekend was rustig, beetje zwemmen, wat fietsen, het apartement gepoetst en de kapper stonden op het programma. Alleen vrijdag avond was actie! De “One night in Vegas” race door Brisbane was een succes. We zijn uiteindelijk ergensin het middenklassement geeindigd met onze groep. Na de race hebben we op een terras nog wat nagepimpeld en uiteindelijk nog met een paar collega’s (Melanie en David, die ook mee naar Uluru waren gegaan) en Inge (ex-collegaatje van LogicaCMG, waar ik komed weekend ook mee wegga) in een 24hrs pannekoekenhuis (of is het pannenkoekenhuis…) terecht gekomen:

Ook heb ik deze week nog met Ilse en het kleine neefje Florian via de webcam gebeld met Skype. Was erg leuk om die kleine boef te zien. Volgens mij doet ie het goed en hij zag er tevreden uit.

Komend weekend zou ik eigenlijk naar Fraser Island gaan met Inge, maar dat hebben we gecancelled. Op het laatste moment had de organisatie waar we een 4wd camper met kampeerspullen hadden gehuurd laten weten dat ze die niet konden leveren. En samen met het slechte weer van de afgelopen tijd, waardoor veel delen overstroomd of afgesloten waren, hebben we maar besloten om het niet door te laten gaan. Voor Brisbane en omgeving wordt voor het komend weekend lekker weer voorspeld, dus we gaan hier de omgeving maar weer onveilig maken…

Deze week was het ook weer prachtig weer trouwens. Ik was bijna vergeten hoe blauwe luchten eruit zagen! Het leek meer op Nederland dan Australie, maar het is nu weer allemaal terug zoals het hoort! ‘s Morgens vroeg de stralende zon als ik in het zwembad baantjes aan het trekken ben en daarna op de fiets spring naar het werk! 😉

Ik ga trouwens proberen om weer eens wat meer online te zijn op MSN en Skype, want dat schiet er een beetje bij in sinds ik samenwoon met mijn flatmates. Dan ben je toch eerder wat samen aan het eten, drinken of het kletsen. Maar wil graag weer eens wat bijkletsen met deze en gene. Dus wie weet tot binnenkort!

Houdoe!!!!

Stefan

Daar is ie weer even met een korte update.

Ik ben weer lekker volle bak bezig, doordeweek en in het weekend… Vorige week woensdag ben ik naar een geweldig concert geweest van een band uit Brisbane. Voor de geinteresseerden: http://www.myspace.com/gentlebenandhissensitiveside

In het weekend ben ik op zaterdag met een huisgenote (Christine) gaan duiken op een groot marinefregat wat ze hebben laten zinken voor de kust, ongeveer een uurtje ten Noorden van Brisbane. Het was een heel aparte ervaring, want het leek wel of ik weer in Nederland aan het duiken was: het zicht was maar een paar meter!!! Waarschijnlijk door al de regen die afgelopen maanden is gevallen en door de rivieren in de zee wordt gedumpt. Maar het was wel gaaf om rond en in het wrak te duiken. Om je een idee te geven, dit was het fregat voordat het zonk (grote jongen dus…):

Voordeel van al die regen is trouwens dat ze op het punt staan om de strenge waterrestricties een beetje te versoepelen, omdat de dammen rond Brisbane weer een beetje vol aan het raken zijn.

Op zondagmorgen ben ik met Christine en Tony (collega) een flink stuk gaan fietsen door de wetlands tussen Brisbane en de kust. En in de middag ben ik wat gaan drinken met Inge, een ex-collega van LogicaCMG die nu twee weken in Brisbane is. Morgen komt ze bij mij langs om een lang weekend (21-24 Feb) naar Fraser Island te plannen. Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld en ideaal om met een 4wd rond te crossen: http://en.wikipedia.org/wiki/Fraser_Island

Aanstaande vrijdag ga ik met een aantal collega’s meedoen met een “Urban Challange” in Brisbane… oftewel een race van 3 uur door de stad. Wat het precies inhoudt weet ik niet precies, maar volgens mij is het een soort Peking Express in de stad. Met kaart en kompas van opdracht naar opdracht racen met bus, ferry, rennen, mountainbike, kayak en wie weet wat nog meer. Ben benieuwd, lijkt me een leuke avond te worden. “ONE OF THE MORE MEMORABLE ADVENTURE RACES YOU WILL EVER DO!! GET A TASTE OF THE BIG SMOKE AND THE CITY LIGHTS ON A BALMY SUMMER EVENING”: http://www.gar.com.au/arq/round1.htm

Ik heb trouwens nog geen nieuwe camera gekocht nadat ik die van mij ben verloren tijdens het duiken in Maleisie, dus voorlopig geen foto’s om jullie lekker te maken, maar daar wordt aan gewerkt. Zo hou ik me voorlopig wel lekker bezig, terwijl Australie in de ban blijft van de regen, de cricket en the lost generation…

ALAAAAAAAF!

Nee, die flauwekul hebben ze hier niet… gelukkig! Geen carnaval dus. Verder sowieso niet veel dit weekend. Ik heb lekker uitgerust en wat thuis rondgehangen. Beetje boodschappen doen, eten en wijntjes drinken met de huisgenoten, krantje lezen met een koffietje erbij, met het thuisfront in Heusden gebeld en een beetje uitgeslapen.

Daar was het trouwens perfect weer voor, want vandaag heeft het bijna de hele dag pijpenstelen geregend. Dus hoefde ik me niet schuldig te voelen dat ik het huis bijna niet uit ben geweest. Wel heb ik zaterdag en zondag flink wat baantjes getrokken in ons zwembad hier.

En ook heb ik wat foto’s uitgezocht en online gezet van afgelopen weekend: http://stefanbeekman.com/images/Albums/2008_01_Uluru_Album/index.html

Komende week zal voorbij vliegen, want ik ga maar twee dagen werken. De andere drie dagen volg ik een cursus bij SAP om een beetje bij te blijven met de laatste versie van BW. De bedoeling is om volgende maand het examen te doen om mijn certificering te halen. Ook dat moet bijgehouden geworden…

Wat ook bijgehouden moet worden zijn de landen in de omgeving van Australie, daarom heb ik vrijdag twee Lonely Planets gekocht, eentje van Indonesie en eentje van de Pacific Island en Micronesie. Het wordt tijd om wat reisplannen voor 2008 te maken!

Maar nu: bedtijd voor zondagavond! Truste!

G’day!

Hier ben ik weer na een paar weken radiostilte. Het is nu maandagavond en ik ben net terug van een 3-daagse trip naar “The Red Center”, de outback oftewel het midden van Australie. Samen met Melanie, David (twee collega’s), Dian en Michael (vrienden van hun) hebben we in een grote Nissan 4wd een mooie roadtrip gemaakt. Vandaag was een nationale feestdag, Australia Day (eigenlijk 26 jan), dus iedereen had een lekker lang weekend. Op Australia Day wordt de eerste Europeesche kolonisatie (The First Fleet in 1787) in Australie gevierd.

Op zaterdagochtend hadden we om 8 uur een vlucht naar Alice Springs (een dorp in het midden van Australie) waar we rond 11 uur onze 4wd opgepik hebben. Maandag (vandaag dus) hadden we om 12:30 weer een vlucht terug via Sydney. Het was een mooi weekend waarin we ongeveer 1300km door het rode zand en over het hete asfalt hebben gecrossed door het weidse landschap van centraal Australie. In de Kings Canyon, De Olga’s en Uluru (Ayers Rock) hebben we een aantal korte wandelingen gemaakt in het begin en einde van de dag. Overdag is het daar eigenlijk veel te heet voor, zeker als de zon fel schijnt. Dan kan het makkelijk 45 graden worden. Verkeer was er niet veel:Effe uitrusten in de hete zon. Hoed als bescherming tegen de zon, en een net om je kop om de vliegen uit je oren, ogen en neus te houden… wat zijn die beesten irritant…

Zondag- en Maandagochtend zijn we om 5 uur opgestaan om de zonsopgang te zien die de markante bergen helemaal rood kleuren.:Prachtig om te zien, ookal was het effe doorbijten om zo vroeg op te staan iedere dag. Zondagavond hebben we een prachtig diner meegemaakt in de middle of nowhere. Midden op een open vlakte met een prachtig uitzicht op Ayers Rock en de Olga’s in de verte hebben we eerst onder het genot van een glas champagne en didgeridoo klanken van de zonsondergang genoten. Daarna werd onder de sterrenhemel een heerlijk diner geserveerd. Behoorlijk decadent, maar wel super!

Gelukkig had het hotel waar we verbleven een fijn zwembad dus konden we ‘s middags en ‘s avonds afkoelen in het lauwe water. Na de hele dag in de hete zon geweest te zijn en warm water gedronken te hebben was dat zeer welkom.

Dit lange weekend kwam trouwens niets te vroeg! Afgelopen weekend heb ik op zaterdag en zondag gewerkt en de afgelopen twee weken heb ik bijna elke avond tot 21:00 gewerkt om alles op tijd af te krijgen. Dus die week Maleisie is alweer bijna vergeten na al die lange dagen op kantoor… lijkt echt een eeuwigheid geleden!

De foto’s hier zijn van Melanie, want ik heb zelf nog geen nieuwe camera gekocht nadat ik de mijne ben verloren tijdens het duiken. Ik krijg binnenkort vast nog wat meer foto’s, dus zie je dan vanzelf verschijnen op de site.

De garoeten!!!

Zaterdagochtend 12 Januari, 11 uur… muziekje aan, koffie erbij, balkondeuren open… Stefan is weer in Brisbane. De vakantie zit er nu bijna op, nog een weekendje thuis acclimatiseren, rustig aan weer eens aan het werk gaan denken en dan maandag weer aan de slag.

Hier wat foto’s van Maleisie en het duiken daar: http://stefanbeekman.com/images/Albums/2008_01_Sipadan_Mabul_Album/index.html

De week in Maleisie was zeer geslaagd en ook om de lange reis op deze manier op te breken is erg goed bevallen, hoe kan het ook anders! Vanuit Kuala Lumpur was het met een binnenlandse vlucht ongeveer drie uur vliegen naar Maleisisch Borneo. Aangekomen in Tawau ben ik met een taxi naar het hotel gegaan wat ik had gereserveerd. En na het inchecken en een vlugge douche ben ik de lokale vismarkt opgegaan, want die was me al door verschillende mensen aangeraden. En nu weet ik ook waarom, want op het plein waren allemaal kleine restaurantjes (niet te veel van voorstellen hoor… gewoon wat plastic zeil en plastic stoeltjes buiten opgesteld) met alles wat je wil eten nog levend in kleine aquariums uitgestal. Dus ja kan je eigen crabben, kreeften, garnalen (tiger!!!), snapper, cuttlefish, inktvis en noem maar op zelf aanwijzen en dan wordt het terplekke vers klaargemaakt. Echt heerlijk.

Aangezien ik redelijk laat was aangekomen in Tawau was het na het eten bedtijd. En na de vlucht vanuit Nederland, wat wachten, de binnenlandse vlucht en een uitgebreide maaltijd was ik behoorlijk moe.

De dag erna werd ik om 7 uur opgehaald door een busje van Borneo Divers, waar ik 5 dagen duiken bij had geboekt. Via het vliegveld (nog wat mensen ophalen) zijn we naar Semporna gereden, wat ongeveer anderhalf uur duurde. Onderweg heb ik wat kunnen genieten van het groene heuvelachtige landschap van Sabah, zoals deze staat van Maleisie heet. Prachtig landschap en volgens mijn mede passagiers veel schoner dan het vaste land van Maleisie.

In Semporna werden we op een bootje gezet dat ons naar Mabul bracht. Een rit van ongeveer een uurtje langs vissersbootjes, groene eilanden, kleine dorpjes met hutten op palen, vissende mensen en wat kleine zandeilandjes met palmbomen erop… veelbelovend… 😉

Mabul island is een langgerekt zandeiland dat vol staat met palmbomen. Op het eiland wonen twee gemeenschappen met oorspronkelijke bewoners. Het zijn ontzettend arme mensen en het was wel interesant om te zien hoe goed dit samengaat met vier duikresorts vlak ernaast, sommige echt heel luxe. Je weet wel met van die hutjes op palen in het het ondiepe water: Waarschijnlijk gaat dit goed samen omdat veel eilandbewoners tegenwoordig hun boterham verdienen met het werk op 1 van deze resorts.

De 5 dagen die volgden waren erg relaxed en zagen er ongeveer zo uit: om 7 uur opstaan, ontbijten en om 8 uur of half negen op de boot voor de eerste twee duiken op Mabul of Sipadan. Daarna rond 12 of 13 uur lunchen en rond half drie klaar staan voor de volgende 1 of 2 duiken. Aan het einde van de middag waren we meestal te vinden aan het barretje op het strand tot de zon onderging, waarna het avondeten klaarstond. Dat avondeten was overigens een beetje eentonig, wat dus wat tegenviel. Na het avondeten werd er meestal nog wat bier gedronken, de duikfoto’s van de dag bekeken of een video bekeken. Rond 10 of 11 uur was het dan weer bedtijd om de volgende dag weer fris te zijn voor een dag duiken en eten… 😉 Deze jongen kwam ik op een ochtend tegen op weg naar het ontbijt:

Het duiken was geweldig, hoewel het weer niet altijd mee zat. 1 dag was het heel slecht weer toen we ’s morgens op de boot naar Sipadan zaten en iedereen was erg opgelucht toen we op de bestemming aankwamen, want de golven waren toch wel erg groot voor dat kleine bootje! Rond mabul, waar het duikresort was kwamen we vooral het kleine rare spul tegen. Veel rare kleine beestjes die er allemaal heel ongewoon uitzagen: een frogfish die over de grond loopt, ghostpipefish wat een uitgerekt zeepaardje is met goede camouflage waardoor ie meer op een plant lijkt dan op een vis, cuttlefish die van kleur verandert afhankelijk van de achtergrond (zand, rots, koraal), shrimpfishes die vertikaal in een groep zwemmen, en ga zo maar door. Het duiken rond Sipadan was heel anders, want daar kom je vooral grote beesten tegen zoals rifhaaien, enorme schildpadden (en enorm veel!!!), scholen barracuda’s, tonijn, etc. Sipadan is echt een heel apart eiland, want 20 meter van het strand begint daar en drop-off (een muur van koraal) die kaarsrecht 600 (!!!!!!!) meter de diepte ingaat. Echt niet normaal gaaf, zoiets zie je bijna nergens zo dichtbij het strand.

Deze foto met de duikplekken rond sipadan geeft ook een beeld van hoe dicht bij het strand de drop-off begint:

Ik heb ook een filmpje gemaakt en op internet gezet om je een beetje een idee te geven.

Het was niet allemaal geweldig deze 5 dagen, want op de derde dag kwam ik er op zo’n 25 meter diepte achter dat mijn camera van mijn pols af was gegleden…. grrrr, dan is het effe vloeken en nadenken wat te doen…. op die diepte blijven of toch maar naar de oppervlakte gaan om de camera te zoeken. En aangezien ik mijn camera naar de oppervlakte zag stijgen besloot ik mijn duikbuddy te laten weten dat ik naar de oppervlakte wilde gaan om mijn camera te zoeken. Maar helaas, het mocht niet baten… Ook onze boatman heeft nog een kwartier gezocht, maar kon niets vinden. Positieve kant hiervan is dat het een mooie gelegenheid is om een niew speeltje te kopen, negatieve kant hiervan is dat ik de duiken hierna zoveel gave dingen heb gezien waar ik geen foto van kon maken.

Nu is het weer terug naar het gewone leven, geen kerst, geen nieuwjaar, geen feestjes, geen duiken, maar weer aan het werk! Gauw maar weer een volgende duikvakantie boeken om naar uit te kijken!

Onderstaand berichtje heb ik een paar dagen geleden getiept. Nu ben ik inmiddels op Mabul island in Borneo, Malaysia en heb er 5 duiken opzitten… binnenkort meer.

De vakantie in Nederland zit erop, de eerste keer dat ik naar Nederland ben gegaan om op vakantie te gaan… Ik tiep dit terwijl ik in het vliegtuig van Kuala Lumpur naar Tawau (op Maleisisch Borneo) vlieg. Daar ga ik vanaf morgen 5 dagen de onderwaterwereld van Sipadan en Mabul verkennen. Die schijnt waanzinnig mooi te zijn. En om lekker een beetje uit te rusten van een drukke (maar leuke) tijd in Nederland en om weer opgeladen aan het werk te beginnen op maandag 14 Januari, want dan gaat een ontzettend drukke maand beginnen omdat we begin Februari ons project moeten afronden. En aangezien de rest van het team al een week eerder begint zal “Uncle Beekos” (a.k.a. Father Beekman) meteen volle bak aan het werk moeten ben ik bang.

De vakantie in Nederland was leuk, met bezoekjes aan en afspraakjes in de stad met veel vriendjes en vriendinnetjes. Ook met een fijne kerst met het pas uitgebreide gezinnetje Scholte-Beekman en trotse oma Anny. En natuurlijk met de traditionele bierendag in Jonosh, een leuke kerstavond in cafe de Bommel, een gezellige avond in het Spek en een mooie nieuwjaarsnacht bij Andre en Melissa en in de Effenaar. De twee winterse mountainbike tochtjes met Ronald, de wandeling in het Limburgse landschap met Roel en de frisse wandelingen met Anny in de Peel waren heerlijk na de zomerse temperaturen van Australie.

Tijdens de reis van Brisbane naar Amsterdam op 21 december had ik hele lange tussenstop (18 uur!) in Kuala Lumpur die ik gebruikt heb om een paar uurtjes bij te slapen in een daghotel dat door Malaysia Airlines ter beschikking was gesteld. Daarna met een taxi de stad in gegaan om toch even naar de beroemde Petronas Towers (de hoogste twintowers ter wereld) te kijken en om over wat marktjes te slenteren en even een beetje van Azie op te snuiven. Bij aankomst in Nederland werd ik getrakteerd op een ware temperatuurshock! Ik kwam uitgerekend tijdens de koudste nacht (plaatselijk –8 graden) van het jaar aan in Nederland… en dat betekende trammelant bij de NS… geen trein vanaf schiphol naar Utrecht, dus eerst de stoptrein naar Amsterdam CS, daarna de stoptrein naar Weesp, daar weer overgestapt op een stoptrein die via Hilversum eindelijk in Utrecht aankwam. Daar bleek de trein naar Eindhoven niet te komen en moest ik nog een uur wachten. Aangezien de kachel in stoptrein het niet deed en ik ongeveer 2 uur onderweg was geweest om vanuit Schiphol in Utrecht was ik behoorlijk afgekoeld. Gelukkig kwam Jeroen me uit mijn lijden verlossen en kon was de rit in een verwarmde passaat van Utrecht naar Eindhoven heel wat comfortabeler. Zeker met dat prachtige uitzicht op het met rijp witgevroren Hollandsche landschap:

In Eindhoven aangekomen was het heel leuk om mijn neefje Florian te zien en op schoot te nemen. Wa een schon menneke toch…. Na een mooie winterwandeling ronde Heusdensde visvijver met moederlief door het witte landschap was de koude treinrit al weer lang en breed vergeten. En het schaatsen op zondagochten met Andre was een ware tractatie! Net als vroeger… 😉Het was heel leuk om (bijna) iedereen weer te zien en gezellig bij te kletsen. Wel druk en natuurlijk vaak dezelfde verhalen, maar het was fijn om al die belangstellende, vertrouwde gezichten weer te zien! Iedereen bedankt voor de gastvrijheid en de fijne tijd. Het was dan ook wel weer raar om gisteren weer afscheid te nemen, zeker van moeders- en zuslief met het pasgeboren neefje… Deze keer gaat het wel even duren voordat ik weer ga afreizen naar het Hollandsche. Maar ik heb ook wel weer zin om terug te gaan naar Brisbane en verder te gaan met het avontuur waar ik aan begonnen was, want dat is nog lang niet klaar… In 2008 wil ik wat meer van Australie en omliggende landen proberen te verkennen. Hoe en wat precies weet ik nog niet, maar dat komt wel goed!

Over ongeveer een uurtje kom ik aan in Tawau, Borneo waar ik morgenvroeg om 7 uur wordt opgehaald van het hotel voor het laatste stuk van de reis naar het eiland Mabul. Na een korte laatste nacht in Nederland, een lange nachtvlucht met een huilbaby in het vliegtuig kijk ik ontzettend uit naar een rustige (hopelijk…) nacht in een hotel vannacht.

Binnenkort meer over het duiken…